Twee dagen vrijwilligerswerk

Mijn dagen zijn komende weken erg volgepland: maandag tot met vrijdag heb ik van negen uur tot één uur vrijwilligerswerk, en van twintig over twee tot half zeven spaanse les. Nu komt het wel iets anders (gelukkig), want het vrijwilligerswerk is niet helemaal zoals we dachten.
De eerste dag werden we om negen uur door Enrique opgehaald. Met z'n drieën liepen we naar ons project: 'Madre Teresa de Calcutta', een kinderdagverblijf. We kwamen rond half tien aan, net op het drukste tijdstip. Kinderen liepen te gillen, huilen of zaten stil in een hoekje. Wij moesten even wachten en werden toen allebei naar een andere kamer gestuurd: ik hielp bij het ene groepje, en Iris bij de andere.Mijn begeleidster, Mercedes, gaf me direct een dikke knuffel toen ik binnenkwam als welkom. Wel een beetje raar dat haar nek bij mijn heup zit maargoed aan die lengtes ben ik zo langzamerhand wel gewend. Ik stoot trouwens ook echt overal mijn hoofd: de deurposten zijn hier zo laag!!

De kinderen waren iets (onverklaarbaar geel bruin papje) aan het eten, en er liepen heel veel volwassenen rond. Ik dacht dus dat het de vaders en moeders waren van de kinderen, maar vond het al wat raar dat ze dat best wel veel hetzelfde pakje met UNSAAC aan hadden. Later bleken het dus studenten van de universiteit te zijn. Maargoed, tijdens het eten hadden we dus niet echt iets te doen: ieder kind werd al geholpen door iemand. Na het eten werd er muziek op gezet, werd er gedanst en gespeeld. Maar er liepen dus een stuk of acht studenten rond, nog twee begeleidsters en wij, twee vrijwilligers. En dat voor ongeveer 15 kinderen! Eén begeleider per kind dus.. een beetje overdreven!

Rond elf uur gingen deze studenten (gelukkig voor ons) weg, en hadden we eindelijk het idee dat we echt nodig waren. We konden met de kinderen spelen, ze uit elkaar halen als ze ruzie hadden (komt vaak voor) of ze verhaaltjes voorlezen. Deze studenten zouden niet iedere dag komen maar het was niet helemaal duidelijk wanneer wel en wanneer niet. Rond kwart voor één gingen we terug naar huis, om te lunchen en daarna snel tas in de pakken om naar school te gaan.

Dit school met het vrijwilligerswerk combineren is best veel. Op het laatst is het wel moeilijk om je aandacht er goed bij te houden (vier uur spaans is lang), en als de bel dan eindelijk gaat ben je gesloopt en wil je niets anders dan op bed liggen, lezen en/ of film kijken. Best jammer, aangezien er zoveel te zien en te doen is in Cusco, alleen het is maar voor twee weken. Dus het valt te overzien ;).

Vandaag gingen we vol goede moed naar het project en hoopten we dat de studenten er niet/ niet zo lang zouden zijn. Maar dat viel tegen.. weer acht studenten! De kinderen kunnen zich ook met elkaar vermaken, dus op een gegeven moment stonden die studenten zelfs spelletjes met elkaar te doen. Dit keer bleven ze tot half twaalf. In de tussentijd zijn Iris en ik naar boven gelopen naar de vrouw die de leiding over ons heeft. We legden in gebrekkig spaans uit dat het voor ons voelde dat we overbodig waren. Er waren zoveel begeleiders in verhouding tot de kinderen! Nu hebben we het als volgt afgesproken: maandag tot met woensdag komen wij van elf tot ongeveer twee uur (en gaan dan op weg naar school een broodje kopen om te eten) (de studenten vertrekken namelijk om elf uur), en op donderdag en vrijdag gewoon van negen tot twaalf. We gaan deze week kijken hoe dat bevalt en kijken dan hoe de rest van de weken eruit komen te zien.

Het werk is trouwens wel heel leuk. Alle kindjes zijn zo schattig, echt van die lieve kleine gezichtjes en handjes en nou ik word helemaal blij als ik ze zie ;). Ze hebben allemaal de leeftijd van twee tm vijf jaar. Boven zijn er twee baby'tjes (waar ook één moeder bij zit), en daar ging ik dus vandaag even kijken. Awh zo lief! Eén baby van een paar maanden mocht ik de fles geven en vasthouden, zo schattig. Echt onvoorstelbaar dat daar later een gewoon mens uit voortkomt :p. En dat ik ook zo klein ben geweest! (of naja, ik was waarschijnlijk net zo'n papzak als de andere baby die boven ligt maar dat doet er even niet toe)

Nu we het zo hebben geregeld heb ik wel zin in morgen. Vooral tijdens de lunch kunnen we ons namelijk nuttig maken. Die kinderen willen allemaal niet eten en je moet het eten echt naar binnen proppen. Dat moet ik nog wel even leren, maar dat komt vast vanzelf. Als ik nu een lepel pak zetten ze het direct op een krijsen. Dan komt de oudere vrouw (Mercedes) en pakt de lepel over en giet het eten gewoon naar binnen! Ook als de kinderen weigeren te kauwen. Nogal smerig dus dat het dan gewoon uit hun mond loopt, maar daar zijn de slabbetjes voor.

Verder over de gebruiken. Wat ik wel opmerkelijk vond was dat wat Rebeca ons vertelde over het douchen hier.
Als het buiten koud is gaan veel mensen niet douchen omdat het water dan niet wam is. Mensen willen dan liever de warmte vanuit hun bed houden en slaan de douchebeurt dus over. Blegh, soms wel 4 a 5 dagen!!
Als je ziek bent is het ook uit den boze om te gaan douchen. Van het lauwe/ koude water zou je alleen maar zieker kunnen worden, dus dat moet je zeker niet doen.
Daarnaast, als je zwanger bent: na de bevalling van je kind (thuis) mag je niet douchen. Je kunt je wassen met wat warm water, maar meer niet. Voor de borstvoeding moet je namelijk een warm lichaam hebben. Anders zou het babytje wel eens ziek kunnen worden. Deze vrouwen wassen zich bij de geboorte van hun eerste kind soms één hele maand niet! De grootouders letten hier streng op. Als je wel gaat douchen en je kindje overkomt wat is dat jouw schuld en onvergeeflijk. Bij de geboorte van het tweede kind is dit echter minder streng.
Nou, toen ik dit hoorde was ik blij dat we in Nederland gewoon lekkere douches hebben met altijd warm water! Ik moet er niet aan denken om iedere morgen af te wachten of het water nou warm of koud zal zijn. Rebeca was helemaal verbaast dat wij als we koorts hadden of ons niet lekker voelden wel gingen douchen als we dat wilden. Nou, ik douche het liefst twee keer per dag als het even kan.
Ik zat me net te bedenken dat als je hier 's middags gaat sporten, je daarna niet kunt douchen zoals je thuis wel altijd doet.. Hm, liever niet fris ruiken of een paar kilo extra? Lastig dilemma. De mensen hier kiezen over het algemeen voor die paar kilo extra. Ik trouwens ook als ik thuiskom: het eten is hier niet super, maar de koekjes daarentegen.. :( We'll see!

Ik ga nu even de film van gisteren afkijken en hou jullie op de hoogte als ik weer iets nieuws heb gezien/ gedaan!