Nieuw en anders

Vanmiddag heb ik echt zo iets leuks gedaan! Ik kan er maar niet over ophouden omdat ik het zo leuk vond :).
Vanochtend om tien voor negen stonden Iris en ik bij het reisbureau om met een busje (dachten we) naar de plek gebracht te worden. Bleek het dat wij de enige twee waren die die dag mee gingen en hadden we een privé taxi. Na ongeveer 45 minuten rijden (naar de heilige vallei) stopte de taxi en moesten we wachten op de piloot. Deze nam de tijd en na een half uur (hij moest eerst naar de kerk vertelde hij. Waren wij ook katholiek? Nee?! Niets?! Raar) kwam hij dan eindelijk. We reden een stuk over onverharde wegen vol stenen de berg op en daar werden de spullen uitgeladen. Iris werd als eerste in haar pak gehesen en de wind bleek al gunstig te zijn. Binnen een mum van tijd was het 'attention attention, run run!!', en daar ging ze! Samen met de piloot en een (ik dacht parachute maar het is een parapente:" Het woord stamt af van de parachute, waar het deel 'chute' vervangen werd door 'pente'. Waar de 'chute' stond voor 'val', staat 'pente' voor 'helling', omdat de glijschermpiloten van berghellingen vertrekken en eromheen vliegen.") parapente de berg af! Na een minuut of twintig sprongen de taxichauffeur/ hulpje en ik de taxi in en scheurden naar beneden om bij hun landing te zijn.

Daarna gingen we met z'n allen weer omhoog en was het mijn beurt. Terwijl ik met knikkende knieën (ik moet toegeven, het stuk rennen en opeens geen grond meer voelen is het engste) stond te wachten op het startsignaal, kwam deze maar niet. De wind was te sterk en het begon ook nog eens te regenen! Daar had ik nou net niet op gehoopt. Dus schuilen in de auto en gelukkig begon na een kwartiertje de lucht weer op te klaren. Opnieuw het pak aan en dit keer toch echt gaan. Pff, het was wel even eng, maar zodra hij zegt dat je je knieën op moet trekken en het zitje onder je komt zit het eigenlijk best comfortabel. Oké, dat is misschien een beetje overdreven want comfortabel zit het nooit, maar het zit eigenlijk wel prima. Jij wordt ook als koningin (prinses) rondgevlogen, hoeft niets te doen dan je te verbazen over de hoogte, de wind en het idee van vliegen, want de piloot stuurt je rond.

Eerst bleven we best wel boven de berg waar Iris en de taxichauffeur stonden te wachten. Maar de wind nam wat toe en we gingen verderop vliegen. Ik dacht dat het zo onderhand wel tijd was om te landen (helaas!), en opeens hoorde ik achter me 'problema problema'. Of dat beeldde ik me in. Maar het geval was dat we verder wegvlogen, wat lager gingen vliegen, over de weg en het dorpje gingen, en boven een akker uitkwamen. Benen gestrekt naar voren en wees maar niet bang! Eerlijk gezegd was ik al lang blij dat hij niet het veldje met koeien of zwijnen had uitgekozen, en steeds dichter kwamen we bij de grond. Op het laatste een plof en daar zaten we dan.. veilig en wel geland dus.

Het was echt zo leuk! Ik kan het iedereen aanbevelen. Het vliegen, de adrenaline en de hele ervaring. Echt geweldig. Wel belangrijk dat je mooi landschap uitkiest: wij waren omgeven door hier een meer, daar een bergtop met eeuwige sneeuw en verderop andere bergen. Onder ons droge akkers: rood en geel vanuit de lucht.

We hadden al bedacht dat de volgende stap zou zijn: bungeejumpen, parachute springen.. Hm, bungeejumpen maar niet voor mij nadat ik heb gehoord dat je jezelf daar mee kunt ophangen, dus dan blijft parachute springen over. Maar ik denk dat ik dit maar bewaar tot een latere leeftijd ;). Nu vond ik dit spectaculair genoeg en zou ik graag nog een keer gaan!

Verder heb ik deze week niet veel meer gedaan dan school en werk. Het vrijwilligerswerk was trouwens wel veel leuker nu we het anders hebben kunnen regelen. Als de studenten er niet zijn, zijn Iris en ik samen met de profesora (Mercedes) en twee of drie vaders en moeders. Het spelen met de kinderen is erg leuk, het (ik zou typen het voeren van de kinderen. Maar het voeDen natuurlijk!) voeden van de kinderen blijft een probleem. De opvang is er voor kinderen (6 maanden tot 6 jaar) uit arme gezinnen en helpt bij de voeding van de kinderen, omdat ze thuis vaak niet genoeg te eten krijgen.Maar het lijkt wel alsof ze nooit honger hebben.

Zodra ze eindelijk hun mond open doen (abre tu boca!!! + (tip van de lerares:) knijpen in de wangen (zelf nog niet toegepast)), je de lepel (veel te groot voor die kleine mondjes) erin hebt gekregen, weigeren ze te kauwen en het eten door te slikken. De borden worden sowieso één keer extra opgewarmd omdat ze toch echt hun hele bord leeg moeten eten. Iemand tips om kinderen te laten kauwen/ slikken? De lerares kneep een keer de neus dicht van zo'n kindje maar dat vond ik toch wel erg cru. Alhoewel, na een aantal maanden denk ik dat ik dat stadium misschien ook wel bereikt heb. De kinderen zijn allemaal schatjes maar oh zo vervelend als ze iets moeten doen wat ze niet willen. Disculpate (biedt je excuses aan) werkt vaak alleen als Mercedes toekijkt en is overigens wel een schattig gezicht: de kindjes moeten dan elkaar omhelzen en sorry zeggen.
Wat ook frustrerend is, is dat de kinderen direct hun mond open doen als de profesora komt. Jij zit dan al een kwartier met de lepel voor hun gezicht te zwaaien die telkens geweigerd wordt, maar dan openen ze hun mond vanzelf en gaat gewillig het eten naar binnen.
Waarschijnlijk omdat ze weten wat er anders gebeurd.. een boze Mercedes die geen medelijden heeft met huilende en schreeuwende kinderen en die je mond open trekt en het eten naar binnen duwt. Of het er nou weer uitkomt of niet.

Ik heb best bewondering voor Mercedes: zij werkt al heel lang met kinderen samen en weet hoe het moet. Op de juiste momenten is ze streng (soms wat te streng naar mijn idee. op de vingers tikken wordt in nederland niet meer letterlijk uitgevoerd, toch?), en op de juiste momenten aardig. De kinderen mogen haar dan ook erg graag.

Verder worden Iris en ik (lang en blond + Wat?! 18 jaar? Ah, mijn zonen ook!! (uhm nee, bedankt)) vaak als rolmodel gebruikt: wil je net zo worden als hen? Eet dan je bord leeg! Zij eten ook altijd goed én drinken veel melk..

Ik had laatst met veel moeite één jongetje zijn glas melk(achtig spul) op laten drinken en was daar redelijk trots op. Totdat ik naar de speelzaal ging en hij achter me aan kwam lopen. In één flits keek ik naast me en zag ik dat alles er weer uit kwam. Gadverdamme! Gelukkig naast me op de grond en niet over iemand heen. Blegh, hij stonk nog de hele dag naar kots volgens Iris. Ikzelf rook dit niet maar was wel erg geschrokken. Ik rende direct naar Mercedes en zei vomitar vomitar, en beeldde uit wat er gebeurd was (aangezien ik niet wist of vomitar wel het juiste woord voor kotsen was, aangezien ik dit had geleerd uit het liedje: http://www.youtube.com/watch?v=LgQdyCIg6GE). Vervolgens lag de kotsvlek er nog een tijdje, renden kinderen er gewoon doorheen, maar was het grootste deel schoon gemaakt door de moeder van het jongetje zelf.
Ik weet wel vaak niet wat de kinderen nou voor natte vlek op hun shirt of broek hebben: is het nou drinken, kwijl of kots? Eigenlijk wil ik het liever ook niet weten want dan zou ik geen kind meer bij me in de buurt willen hebben denk ik.

Morgen hebben we vrij van werk en school omdat het een nationale feestdag is: tijdens de oorlog met Chili was er een man uit Peru en die had iets goeds gedaan en werd tot held geëerd en nu wordt er elk jaar op die datum feest gevierd. Tenminste dat is wat ik van Eddie begreep. Ik wilde het even nazoeken op internet maar sorry, ik kon zo snel niets vinden.
Het is hier trouwens 2 keer per week feest met optochten en al door de stad. Ondertussen hou ik niet meer bij waarvoor wat is..

Dinsdag begin ik dus weer met school en werken. Gelukkig hebben we het nu anders geregeld: maandag tm woensdag van 11u tot 2u vrijwilligers werk, donderdag en vrijdag van 9u tot 1u. Daarna naar huis om te kunnen lunchen en om twintig voor vijf tot half zeven naar school. Normaal gesproken zou ik nog één weer vier uur les hebben, maar nu hebben we het zo weten te regelen dat we nog twee weken twee uur les per dag hebben. Heerlijk, eindelijk wat rust tussendoor ;).

Gisteren was er trouwens ook een familiefeest hier thuis. Ik wist wel dat familie erg belangrijk was voor mensen uit deze cultuur, maar dit had ik niet verwacht: Eddie's moeder is vijf jaar geleden overleden en nu vieren ze elk jaar, met de hele familie, feest op die dag en gaan ze naar de begraafplaats. Het begon al om zes uur 's ochtends (stond er iemand aan te bellen) en vanaf zeven uur liepen mensen rond in de keuken. Er was ontbijt met cake en een soort melk* (erg zoet!), en voor de lunch zaten we met minstens veertig personen om de tafel buiten. We kregen een 'feest'maal: varken uit de oven (met haar en huid), een aardappel die na het schillen grijs was en eruitzag en smaakte alsof hij verrot was, en twee in maïsbladeren gewikkelde soort couscousdingen. Erg droog en alleen weg te krijgen met drinken. Zoals te lezen niet bepaald mijn favoriet. Iris had ook nog een hele uitleg over het varken: dit was die huidlaag, daar liepen die vaten en dit was bot. Haha, daardoor werd het nog veel aantrekkelijker natuurlijk ;).

's Avonds was er ook een groot feest: vanuit mijn kamer (ik moest de volgende dag 7u opstaan dus lag al redelijk vroeg in bed) hoorde en zag (geen gordijnen) ik keiharde muziek en feestende mensen, met ballonnen, drank en leuke gesprekken.
De volgende ochtend (vanochtend) was het ook wel te zien. De keuken was een gore bende, de stoelen stonden aan de kant, alle tafels waren aan de kant geschoven (met daarop glas afdrukken), en overal lagen ballonnen. Een goed feestje zo te zien.

Volgende week zaterdag hebben we een barbecue hier, Iris, Shefali en Merel vertrekken naar een appartement en een nieuw Nederlands meisje (vandaag gekomen) is vrijdag jarig. Ben benieuwd. Eddie had het erover een ander feestmaal te bereiden: hart.. Ben benieuwd :(


* die melk heb ik vandaag geproefd. Eddie vertelde vol trots het recept: water met kaneel en clavo (kruidnagel?) in de pan. Rijst voor 3 uur laten wellen in heet water en dit mixen tot het vloeibaar is. Dit in de pan gooien en daarna melk erbij doen en naar smaak suiker toevoegen. Specialiteit erbij: pisco met hm ik ben de naam vergeten. Het zijn roze bolletjes en het lijkt op peper. Dit wordt gemengd en uiteindelijk is de sap die overblijft de decoratie die door de melk wordt gegooid waardoor de melk roze wordt.